

ACHTERLAND, Zuiver_ 21&22-08-2021, Kruisruimte, Eindhoven.
Waar Vincent van Gogh anderhalve eeuw geleden wandelingen maakte door de Brabantse natuur, zijn nu acht hedendaagse kunstenaars neergestreken om vanuit deze tijdelijke thuisbasis te werken aan hun eigen praktijk. Twee weken lang brengen zij samen door, komen tot elkaar wat uiteindelijk leidt tot nieuw werk in deze expositie. Ze geven zichzelf de ruimte en de vrijheid om volkomen eerlijk werk te maken dat aan geen enkele norm hoeft te voldoen, behalve hun eigen. Voorafgaand aan de werkperiode nam iedereen een startpunt om mee te beginnen, gebaseerd op hun eigen associaties met het idee ‘achterland’: het kon een bestaand werk zijn, een schets, een object of een vluchtig idee. Vanuit daar gingen de acht kunstenaars op maandag 9 augustus 2021 in het achterland van Van Gogh van start.
Danielle Lemaire
Lotte van Lieshout
Tyrell Kuipers
Jolijn van den Heuvel
Bas de Weerd
Solanyi van Solingen
Lennart Creutzburg
Jeroen Schampers





“In het werk van Bas de Weerd zie ik licht en negatieve ruimte als belangrijkste media. Of hij nu schildert, tekent of installaties maakt; hij neemt het materiaal als uitgangspunt en probeert de processen te vertragen. Frictie werkt daar goed bij: door een extra moeilijkheidsgraad toe te voegen, blijft hij zoekend naar het fundament van het materiaal. ‘Elke gedachte die je hebt, heeft een grond in iets anders en is het gevolg van een andere gedachte. Als je die dan weer nader gaat bekijken, glipt die weer weg. Je komt er nooit: het is haast drijfzand.’ Het is alsof je je probeert te focussen op die pluisjes in je oog, die vervagen zodra je je blik erop richt. Zo ziet Bas ook het idee van het achterland: de plek waar het meest nabije het verst weg is. ‘Als je het probeert aan te wijzen, verschuift die plek weer.’ Gefascineerd door de restanten papier die overblijven als hij vormen uitknipt om zijn abstracte voorstellingen mee te maken, bouwde hij deze in de Kruisruimte uit tot installaties in de raam- en deuropeningen. Hij noemt ze ‘maskers’. Als achterblijfsel van de uitgeknipte vormen, als achterland van het veld papier.”
– Linda Köke





